Zawadiaka. Termin ten uosabia jeden z najstarszych i najlepszych smaków gatunku przygodowego. Jego rozkwit w filmie był Złoty Wiek Hollywood z filmami takimi jak Przygody Robin Hooda, Kapitan Krew i Hrabia Monte Christo. Jego wpływ jest jednak namacalny w wielu współczesnych filmach fantasy lub science fiction, takich jak The Princess Bride i The Mask of Zorro. Kilka pełnych zawadiaków wciąż pojawia się od czasu do czasu. Są to łatwe do oglądania filmy; Lata praktyki szermierczej (i więcej niż kilka dziwactw mojej garderoby) zawdzięczam oddawaniu się temu podgatunkowi od dzieciństwa. Trudno oprzeć się połączeniu kostiumu z epoki, poruszającej przygody, reparacji, szermierki – i romansu.
Romanse szerzą się w całej zawadiackiej literaturze i kinie, ale żadna trzeźwa ocena tych przygód nie zaprzeczy, że nie wszystkie są romansami na wieki. Wiele kobiet w zawadiakach jest tam tylko po to, by mieć zainteresowanie miłością lub damę w niebezpieczeństwie. Sam romans może wydawać się obowiązkowy, a nie organiczny, lub może być zakłócony brakiem chemii między gwiazdami. Ale czasami chemia, świetne pisanie, a nawet jedno i drugie naraz, mogą stworzyć piękne romanse, które cię porywają. Oto nasze rankingi siedmiu najlepszych par z dawnych i obecnych zawadiaków.
7. Westley i Jaskier (Narzeczona księżniczki)
Zdjęcie za pośrednictwem 20th Century Fox
Zaryzykuję gniew praktycznie wszystkich, których znam i powiem, że nie obchodzi mnie zbytnio Narzeczona Księżniczki. Jest pełen elementów, które zazwyczaj uwielbiam, ale prezentacja jest zbyt czysta, zbyt wyrafinowana i zbyt przećwiczona. Największym przestępcą w tym ostatnim wyniku jest słynna walka na miecze na klifie. To zawsze wyglądało jak dwaj mężczyźni biegnący przez etapy swojej choreografii, a nie walka na miecze. Żadna scena akcji w filmach nie jest oczywiście choreograficzna, ale nie powinno to tak wyglądać.
Ta lista dotyczy jednak miłości, a nie szermierki, i jeśli jestem Scrooge o całym filmie, chętnie przyznam uroki romansu Westleya z Jaskrem. Cary Elwes mógł zostać genetycznie zaprojektowany, by stać się archetypowym zawadiackim bohaterem, a Robin Wright wnosi do Jaskiera bardziej nawiedzone cechy niż na stronie. Prawdopodobnie najlepszą rzeczą w ich związku jest sposób, w jaki ich romantyczna miłość łączy się z rodzinną miłością między dziadkiem a wnukiem w historii ramek za pomocą tej jednej kultowej linii: „jak chcesz”.
6. Edmond i Mercedes (Hrabia Monte Christo, 1934)
Obraz za pośrednictwem United Artists
Obraz zawadiackiego romansu niesie ze sobą ideę, że kochankowie cieszą się długo i szczęśliwie. Ale nie każdy romans musi być szczęśliwy, by stworzyć dobrą historię, a tragiczny romans nie musi pozbawiać zawadiaki poczucia wielkiej przygody i eskapizmu. Edmond Dantes i Mercédès wydają się być skazani na małżeńskie szczęście na początku Hrabiego Monte Christo, kiedy spisek zazdrości i strachu skazuje młodego marynarza na 14 lat więzienia bez procesu. Złe dla nich, ale wspaniałe dla pokoleń czytelników i odbiorców, gdy Dantes zdobywa przyjaciół, bogactwa, nową tożsamość tytularnego hrabiego i żądzę zemsty, komplikowaną przez małżeństwo Mercédèsa z jednym z jego wrogów i zaangażowanie jej syna w jego intrygi.
Należy zauważyć, że film Hrabiego Monte Christo z 1934 roku nie jest najczystszą adaptacją powieści Aleksandra Dumasa. Tam czas nie może uleczyć wszystkich ran, a Dantes i Mercédès nie mają drogi powrotu do szczęśliwszych dni. Przyznanie im szczęśliwego zakończenia odbiera historii trochę smaku. Ale oprócz tego, że jest to pierwszorzędny wysiłek niedocenianego scenarzysty i reżysera Rowlanda V. Lee, ta wersja szczególnie korzysta z doskonałej obsady. Robert Donat i Elissa Landi tworzą uroczą parę w początkowych scenach, co daje filmowi prawdziwe poczucie straty, gdy są rozdzieleni. A jeśli zakończenie trzeba było zmienić, miłość tej pary jest na tyle ciepła, że mogę dać im szczęście kosztem finału Dumasa. Przynajmniej do tej adaptacji.
5. Athos i Milady (Trzej muszkieterowie, 1973 i Czterej muszkieterowie, 1974)
Zdjęcie za pośrednictwem 20th Century Fox
Kochankowie Dumasa otrzymali wytchnienie od Rowlanda Lee w Hrabim Monte Christo, ale producent Ilya Salkind i reżyser Richard Lester byli nieubłagani, gdy w latach 70. zaadaptowali Trzech muszkieterów do dwuczęściowego filmu. Zgodnie z powieścią kochanka d’Artagnana, Constance, spotyka tragiczny koniec z rąk Milady de Winter (Faye Dunaway). Jednak to związek Mildaya z muszkieterem Athosem jest najbardziej narracyjny.
Nazywanie tego związku „romansem” to naciąganie; przed wydarzeniami z filmu Athos zakochał się w Milady i poślubił ją, by odkryć jej kryminalną przeszłość. Zhańbiony i rozczarowany, Athos chodzi pogrążony w melancholii, wierząc, że jego żona wisi martwa na jego własnych rękach; Milady, nikczemna dusza przed i po ślubie z Athosem, zostaje bezwzględnym szpiegiem na usługach kardynała Richelieu. Oliver Reed w obu filmach odgrywa ponurą i zepsutą postać jako Athos, podczas gdy Dunaway trzyma się razem z innymi złoczyńcami Christopherem Lee i Charltonem Hestonem.
Richard Lester miał zamiłowanie do komedii, które czasami przeciwstawiało się historii Dumasa. Ale ostateczna konfrontacja między Milady, Athosem i resztą muszkieterów jest śmiertelnie poważna. Niewiele w Milady wzbudza sympatię, ale widok wszystkich naszych bohaterów prowadzących kangurowy sąd wciąż jest niepokojący. Chociaż scena może nie być zabawna, zapewnia Athosowi i Milady dramatyczną rozdzielczość i udowadnia, że zawadiacy mogą mieć dla nich bardzo mroczną stronę.
4. Alejandro i Elena (Maska Zorro)
Obraz za pośrednictwem Sony Pictures Releases
To film, który udowadnia wartość dobrej chemii. Chociaż scenariusz Maski Zorro jest solidny, nadaje Elenie istotę i jej miłość do nowego Zorro Alejandro Murriety znaczenie dla tej historii, nie jest to nic nadzwyczajnego jak na dobrą opowieść przygodową. Ale z Antonio Banderasem i Catherine Zeta-Jones w rolach ich pasja ożywa w sposób, w jaki niewielu zawadiaków osiągnęło wcześniej lub później. Iskry mogą lecieć najdalej w dzikim tańcu hacjendy lub w naładowanej seksualnie, stabilnej walce na miecze (powodzenia, że dziś minie studio C-suite), ale oboje grają ze sobą równie dobrze w spokojniejszych momentach. Ich pierwsze prawdziwe spotkanie, kiedy ukrywający się Zorro jest mylony z księdzem w konfesjonale, ma w sobie cudowny łuk; zaczyna się jako scena komediowa, kończy jako coś czułego, prawdziwy budulec dla tych późniejszych momentów.
Obie postacie są związane z oryginalnym Zorro, Don Diego (Anthony Hopkins); Jego ostateczne, słodko-gorzkie błogosławieństwo ich związku prowadzi do jednego z najbardziej satysfakcjonujących podpórek do książek, jakie widziałem w filmie. Banderas i Zeta-Jones, którym towarzyszy wspaniała muzyka Jamesa Hornera, pozostawiają widzom tak piękne poczucie romansu, że nic dziwnego, że TriStar i Amblin ścigali ich sequel. Szkoda, że nigdy takiego nie znaleźli – to znaczy, że chcę to przyznać.
3. Will i Elizabeth (trylogia Piraci z Karaibów)
Obraz za pośrednictwem Disneya
Kapitan Jack Sparrow mógł szturmem podbić świat, ale technicznie rzecz biorąc, bohaterką pierwszej trylogii Piraci z Karaibów jest Elizabeth Swann z Kiery Knightley. Scenarzyści Ted Elliott i Terry Rossio powiedzieli to samo, a także nazwali Elizabeth swoją ulubioną postacią. Chociaż to dało Knightley wiele do zrobienia w tej roli, jej romans z Willem Turnerem (Orlando Bloom) jest jednym z bardziej tradycyjnych elementów Klątwy Czarnej Perły, którego kulminacją jest rodzaj szczęśliwego zakończenia, którego można się spodziewać po pirackim przedsięwzięciu z lat 40. XX wieku. Wszystko było bardzo słodkie, ale nic dziwnego, że ludzie bardziej zwracali uwagę na przyprawę Kapitana Jacka.
Słodycz stała się pikantna, gdy sequele badały to, co nadchodzi „długo i szczęśliwie” dla Willa i Elizabeth. Począwszy od zakłócenia ich ślubu, komplikacje rzucone na ich drodze są początkowo zewnętrzne lub, jeśli interpersonalne, humorystyczne (w Skrzyni umarlaka sugeruje się, że najbliżej skonsumowania ich romansu są lekcje szermierki). Ale do At World’s End załamuje się zaufanie między nimi, gdy zmieniają się ich cele i obowiązki. Machinacje Jacka niechcący skierowały Willa i Elizabeth z powrotem na tę samą ścieżkę w punkcie kulminacyjnym, i niech to szlag, jeśli ten zawirowany ślub nie wywołuje uśmiechu na mojej twarzy za każdym razem, gdy go widzę. To, czy słodko-gorzki finał, jaki dostaną w trzecim filmie, będzie pasował do happy endu od pierwszego pod względem wartości, będzie zależeć od widza, ale dla mnie jest to bardzo satysfakcjonująca odpowiedź na wyzwanie, jakim jest kontynuowanie klasycznego romansu poza jego klasycznym rozwiązaniem.
2. Robin i Marian (Przygody Robin Hooda, 1938)
Zdjęcie za pośrednictwem Warner Bros. Pictures
Sean Connery, animowany lis Disneya, a nawet Kevin Costner mają swoich fanów i zasługi, ale nie ma jeszcze filmu o Robin Hood, który przewyższyłby Warner Bros. Przygody Robin Hooda z 1938 roku, czyli aktor przewyższający Errola Flynna jako króla zawadiaków. Bez względu na to, jakie wyczyny tego człowieka w życiu – a mogą one być podobno okropne – jego ekranowa osobowość jako odważnego, lekkomyślnego, ale w sercu bohaterskiego poszukiwacza przygód oczarowywał i zachwycał legiony kinomanów w latach 30. i 40. Jeśli chodzi o romans, często był łączony z cudownie utalentowaną Olivią de Havilland i obaj mieli razem cudowną chemię.
Robin Hood, najbardziej wyrafinowany ze wszystkich ich występów na ekranie jako zespół, w pełni wykorzystuje tę chemię. Maid Marian De Havilland może nie jest najbardziej aktywną inkarnacją postaci, ale ma wyraźny łuk. Jej romans nie istnieje ze względu na to; to przez jej związek z Robinem Marian dostrzega krzywdę wyrządzoną przez księcia Jana. Miłość podąża za…